Playa Giron, toerisme op z 'n kont

Na een uitgebreid afscheid van de gastvrije Bertha (om de drie kussen a la Ollanda moet ze waarschijnlijk nog lachen!)trekt de karavaan verder. De bekende Varkensbaai en daar achter Playa Giron liggen op me te wachten. De meewind houdt nog een kleine 70 kilometer aan, dus dat zit wel goed. Het is koud, ik schat in 15 tot 17 graden en zelf ben ik er op gekleed, alleen die arme Cubanen niet in de vliesdunnen T-shirtjes. De route was niet erg interessant. Moerasgebied en er tussen in, een krokodillenfarm, een paar kleine dorpjes en bovenal de vele grafmonumenten die herinneren aan de gevallen Cubanen die de imperialistische Amerikanen en hun vazallen in de pan hakten in 1961. De retoriek van de overwinning galmt nog na en is op de vele spreuken springlevend. Het schiereiland Zapata is een belangrijk vogelgebied. Aleen op een bewolkte koude dag is er niet bijster veel te zien. Na een bezoek aan het museum de Giron (leuk) de casa opgezocht van Lorenzo en zijn kleine, stevige Loiza opgezocht. Heel lollig. Een oude baas in het bezit van een gigantische ouwe Amerikaanse bak met V8. Dus daar moest een stukje mee getoerd worden. Heerlijke krab van Loiza gegeten. Wat een keukenprinses! Playa Giron en de omgeving herbergt veel goede duiklocaties.Alleen waren alle toeristische accommodaties dicht. Volgens de intimi is de huidige Siberische temperatuur niet erg bevorderlijk voor de toeristische aantrekkingskracht.In Playa Giron was verder weinig te beleven, behalve een uitzicht op een tweetal flats waar het echte Cubaanse leven zich afspeelde. Sociaal heel vermakelijk om te zien hoe 'dat spul' marcheert en een indruk te krijgen van de laatste hits van diverse Cubaanse muziekstijlen.