Landgenoten

Vandaag een dagje Cienfuegos. Die 'Parel van het zuiden'wil ik wel eens van dichtbij bekijken. Maar eerst d uitgebreide ochtenddis van Baby. 'You like it, you like it Good? Gooooood?' Inderdaad bueno. na afloop van fruit, broodjes, pizza, koffie, jus kan deze vent geen pap meer zeggen. Het kan niet gezegd worden: de grootste tegenstander ben jezelf. Gaat ook voor mij op door steeds die enorme voorraden voedsel weg te willen stouwen. De casapeople vinden dat geweldig! De casa ligt vlakbij Plaza José Marti (hij weer!).Prachtige gebouwen staan rondom het plein. Het teatro Tomas Terry is een bezoekje (1 CUC) waard. Wat een mooi monumentaal gebouw voorzien van veel (onbetaalbaar) Cubaans hardhout. Een akoestiek om je vingers bij af te likken en een schitterende plafondschildering. De naastgelegen school biedt een veelzijdig vakkenpakket. tot aan conga spelen op het plein. Een erg fotogeniek plein ook. De camera maakt overuren. Ik ben blij dat ik mijn spiegelreflex (met 14 - 70 mm lens) heb meegenomen. De omgevingde Amerikaanse vehicles, de prachtige luchten en de kleurrijke mensen vormen een uitdaging voor deze amateurfotograaf. Rond de middag bij het busstation gaat een pizza de Queso en een groot glas refresco er weer in. Leuk om te zien is hoe een grote Amerikaanse slee bomvol (een stuk of 10) Cubanas gestopt wordt voor een reisje naar Sancta Spiriti. Als haringen in een ton! De middag is gereserveerd voor een ritje (17 km enkele reis) naar het liefelijke strandje van Rancho Luna. Als ik bij de stoplichten sta, komen er twee fietsers op mountainbikes langszij.En jawel, an wat aftasten blijkt het om de landgenoten Leo en Waldo te gaan. Ook zij pakken het verzetje naar de Rancho en doen dat, zo vertellen ze, elke dag voor de beweging. Het blijken leuke en gezellige gasten te zijn. Beiden in het bezit van een Cubaanse vrouw. Zo verdelen ze hun tijd tussen Cuba en Nederland. Leo blijkt een begenadigd kunstenaar te zijn (www.leodekker.com) en is er terecht mee in zijn nopjes dat zijn jeugdige vrouw misschien wel in verwachting is. Waldo bleek de rustigste van de 2. Hij verdient zijn brood met kamerverhuur in Rotterdam! De middag vloog dus om met lekker luieren, stukje zwemmen en een pilsje er bij. Om 17.00 uur weer terug naar Cienfuegos op naar het avondmaal. Maar eerst moest ik het huis van Baby en Yosveny uitgebreid fotograferen. Nieuwe plaatjes voor op de website. Dus bij thuiskomst heb ik nog werk (hopelijk vertellen ze het neit door aan de andere casahouders). De avond gebruikt voor een wandeling over de Malecon naar het einde van Punta Gorde, een soort landtong in de baai. Helemaal op het eind een smerig hotel en vlak daarvoor het 'pareltje' Palacio de Valle een wat opvallend versierd herenhuis in Moorse stijl met een leuk interieur. De mojita's waren hier okay. Tegen middernacht weer naar huis, want morgens taat de lange tocht naar Trinidad op het program. De mooiste stad van Cuba. We gaan het zien.